دوسست دارم مهربونکم مهربانی رو به سمت تو کوچانیدم
به سمت تویی که به شیوه ی باران
پر از طراوت تکراری !
ای که از دورترین فاصله ها پیش منی
من تورا می بینم از پس بسته ترین پنجره ها
من تورامی شنوم
از دل پاک ترین زمزمه ها ..
مهربانم ، ای خوب!
یاد قلبت باشد، یک نفر هست که اینجا
بین آدم هایی ، که همه و سرد و غریبند با تو
تک و تنها ، به تو می اندیشد
و دلش از دوری تو دلگیر است ..
مهربانم، ای خوب!
یاد قلبت باشد، یک نفر هست که چشمش، به رهت دوخته بر در مانده
و شب و روز دعایش این است
زیر این سقف بلند،هرکجا هستی ، به سلامت باشی
ودلت همواره،محو شادی و تبسم باشد
مهربانم ،ای خوب! یاد قلبت باشد،
یک نفر هست که دنیایش را ،
همه هستی و رویایش را ،
به شکوفایی احساس تو پیوند زده
و دلش می خواهد،لحظه ها را با تو ، به خدا بسپارد
مهربانم،ای خوب!
یک نفر هست که با تو
تک و تنها با تو
پر اندیشه و شعر است و شعور
پر احساس و خیال است و سرور
مهربانم! این بار ، یاد قلبت باشد ،
یک نفر هست که با تو ، به خداوند جهان نزدیک است
و به یادت ، هر صبح ،
گونه ی سبز اقاقی ها را از ته قلب و دلش می بوسد
و دعا می کند این بار که تو
با دلی سبز و پر از آرامش
راهی خانه ی خورشید شوی
و پر از عاطفه و عشق و امید
به شب معجزه و آبی فردا برسی